بخش نخست/
در صدر اسلام، غالب مسلمین اهل دین و زهد بودند و حاجتی نبود که اهل تقوی و طاعت را به وصف خاصی نام ببرند. آن‌هایی که صحبت پیغمبر را درک کرده بودند، «صحابه» نامیده می‌شدند و نسل بعد از آن‌ها، یعنی آن‌هایی که با صحابه محشور بودند، «تابعین» خوانده می‌شدند.
از زمان معاویه و تسلط … ادامه خواندن چگونه‌گیِ پیدایشِ واژۀ «صوفی» و «متصوف»